Ik kan niet rennen.. kan niet kruipen,
dagen vullen mijn leven…
als gebroken ruiten.
Ik sta stil.. als een wachtende droom met dwalende wil.
dagen gaan voorbij zonder enig nuttig verschil.
gevoelens schreeuwen doordat leven dat ik niet wil,
liefde word kill door mijn leven wat niet wil.
het liefst grijp ik de pil..
en bereik het einde van deze gevoelde jail..
met hoop en geloof slinger ik langs de goede rail.
creërt door mijn gedroom over mijn gewilde persoon,
fantaseer ik levens.. als “mij” in een gelukkige kloon maar mijn gedroom.. brengt geen loon.. geen bekroon,
slechts een illusie in een leven wat voelt als liefdesruzie.
met een vraagteken over mijn leven als conclusie
Laat wat van je horen