Funny het poesje

Funny, het poesje van de buren
Kwam iedere ochtend even gluren
Met zijn belletje.. om zijn nekkie
Sprong hij snel.. over het hekkie
voorzichtig sluipend in ons paadje
Een groet, hallo mijn kleine maatje
Met vogeltjes spelen vond hij erg fijn
Of met een hommel, of met een bij
Hij hield heel veel van de natuur
Dat is een poes eigen.. dat is puur
Plots.. een ochtend zonder geluid
Het leven van funny! het leven is uit
Verongelukt, in het drukke verkeer
Weenend huilend, hij is er niet meer
De kindertjes zijn beste maatjes
Streelde… nog eenmaal
Zijn fluweel zachten haartjes
Zij zijn zo eenzaam, zo verlaten
Konden niet meer met hem praten
Thuis gekomen met hun dode poesje
Alles gedeeld met hun lief snoesje
Slaapt hij nu vredig in hun tuintje
Met bloemetjes boven zijn kruintje
Rust in vrede.. Funny lief
Je was kindertjes hartendief.