Enkel mijn gedachten om alleen mee te zijn

De perfecte muziek,
een heerlijk glas rode wijn,
en enkel m’n gedachten
om alleen mee te zijn.
Geen gesprek, geen warmte,
alleen ik, mijn muziek
en het glas rode wijn.
Samen, een gezin,
compleet met z’n drieën
en toch zo ontzettend alleen.
Wat is compleet,
als ik me niet compleet voel?
Als ik mezelf intens mis
en dat niet gecompenseerd
kan worden door m’n gezin.
Ik hou van ze, ik hou van mij,
zoals ik ben, niet zoals ik nu leef.
Ik hou van mijn gezin zo zielsveel, ik probeer mijzelf te verdringen.
Maar ik wil zijn wie ik ben,
niet wie ik moet zijn.
De dagelijkse stress,
de dingen die moeten.
Nee! Ik mis mezelf, de gekke dingen!
In de regen lopen, keihard zingen, een glaasje teveel drinken
op z’n tijd.
M’n hoofd geheven,
de zon in m’n gezicht,
m’n ziel in m’n ogen.
Maar ik, ik koos voor het houden van, te naïef.
Te denken dat het nog kon,
die vrouw die mij zou nemen
zoals ik ben.
Net zo gek was als ik.
Met me mee zou lopen door de regen, stoeien in het gras,
de verliefdheid voor altijd
en eeuwig naar boven willen halen.
Die vrouw die pittige, eerlijke, liefdevolle gekke vrouw.
Passievol,
beseffend dat je liefde
niet voor niets krijgt,
je elkaar moet blijven ontdekken.
Maar nee, ik koos voor mijn gezin, met pijn in mijn hart probeer
ik afstand te doen van mij.
Mijn gevoelens van liefde,
van geluk, het leven.
Ik koos met alles wat daarbij hoorde, voor mijn gezin.
Krampachtig mijn gevoel verdringend, mijn gevoel naar mij, de liefde.
Hier alleen, de perfecte muziek
en een heerlijk glas rode wijn.
Enkel mij gedachten
om alleen mee te zijn.
Verlangend naar mij,
zal ik dat ooit nog zijn?