Eenzame voeten

Deze stad lijkt verlaten
en kil
Ik hoor mezelf fluisteren
en het is tergend stil
Het voelt alsof zelfs
de wind mij verlaten
heeft
Niemand die zich rond deze
tijd langs de straten begeeft

Waarom lopen mijn voeten
langs doodlopende paden
Terwijl ik wou dat ze
geen einde kenden
Zoals ik dacht dat jouw
liefde voor mij zou lopen
Totdat ik zag dat jouw voeten langzaam afwendden

Jij dacht dat liefde
nergens heen leidde
Terwijl de borden langs de weg
altijd richting aangeven
Het was waarschijnlijk de
eeuwigheid die je vermeide
Terwijl de woorden ‘voor altijd’
mij bij zijn gebleven

Deze stad is nog
steeds verlaten
en kil
Ik hoor mezelf fluisteren
en het is nog stil
Het voelt alsof zelfs
de wind mij verlaten
heeft
En dat alles omdat jij
niet meer om mij geeft.