Eens en nooit meer

zweetend.
wetend.

onze pasie was eens en nooit meer.

toch zitend op jou schoot.
voelende hoe jij in mij stoot

kijkend in jou mooie ogen
wetend dat we dit niet mogen

jou mooie lijf onder het mijne.
wilend dat jij nooit meer zou verdwijnen.

bracht je mij naar onbekent genot.
nu wetend wat ik mis ga ik er langsaam aan kapot.

ik mis je handen op mijn huid.
je ogen die zo helder staan.

mijn god hoe heb ik jou ooit kunnen laten gaan.

wat overblijft zijn dromen.
dat we de brug ooit nog over komen.

zo niet weet dan er in mijn hart altijd een plek voor je zal zijn want
bij jou voel ik me fijn.