De manier waarop je mij benaderd… heel rustig, zacht en vriendelijk…
Je kijkt me recht aan, een onderzoekende blik, peilend waar ergens ik mij bevind… zoekt net zolang totdat je me gevonden hebt… ik geen glimlach meer onderdrukken kan…
Ik vind je lief, zacht en teder. Ik hou van je manier van toenadering, stem, houding… zo fijn, warm, rustig en kalm. Je soms aandoenlijke voorspelbaarheid. Je raakt me, ik herken je, je trekt me aan….
Het moet zo zijn, zo gaan.. Ieder weer z’n eigen weg…niet samen… Verschillende levens. Onmogelijke situatie. Alles zal stuk gaan, jou basis, je leven waarin je je bevindt. Dat mag en wil ik ook niet. Soms je pijnlijke blik, “Ik wil wel, maar ik kan niet” Koester dat wat je hebt… One life, one love
..Ik heb een mooi plekje,
voor jou, in mijn hart.
Laat wat van je horen