De Zon
Angst diep van binnen
Gevoelens samengepakt in zinnen
Zoveel vragen onbeantwoord
Mijn woorden die je niet hoort
Je wordt steeds meer volwassen
Waarbij ik mij moet aanpassen
Je kunt het nu allemaal alleen
Ik ben niet langer gewenst om je heen
Ik was degene bij wie je alles kwijtkon
Een sprookje zoals het allemaal begon
beide lachend in het bijzijn van de zon
Jij die mijn hart voor je won.
Elke avond neem je bezit van mijn dromen
Denkend aan dat moois wat nooit is gekomen
Maar zolang de zon nog opkomt
Geloof en hoop ik in jouw en mij.
Laat wat van je horen