Maandenlang heb ik gezwegen,
Maandenlang hield ik zijn leugen voor mezelf.
Ik heb minstens 10 keer voor zijn deur gestaan.
Heb tranen weggepinkt en met verbitterd hart de benen genomen nog voor de bel enig geluid kon produceren.
Ik kon het niet meer aan en ben op hem afgestapt.
Hij zag de pijn in mijn ogen en zijn gezicht keek droef.
“Meisje”, zei hij. “Het spijt me… werkelijk”
Hij hield van me. Maar
hield ik nog wel van hem?
Laat wat van je horen