Een traan valt op het
Onbeschreven blad
Een dauwdruppel
Door een traan ontstaan
Van de schittering
In het zonlicht
Is de schoonheid je ontgaan
Het schrijven lukt niet
Verdriet om iets
Uit je leven gerukt
Voorgoed, onherstelbaar
Uit deze wereld geplukt
Klein, zo lief en teer
Het treft je keer op keer
Je blijft achter met je verdriet
De herinnering
En een traan die je nooit
Zal ontgaan
Laat wat van je horen