Een brief aan mijn moeder

Mensen zeggen dat ik op je lijk mama,
dat ik je ogen heb.
Van trots begin ik dan te stralen,
zo’n compliment dat doet me goed
Onbewust zeg ik steeds:
Weet je wat mijn moeder altijd zei,
Of weet je wat mijn moeder altijd deed?
Voor alles wat je mij leerde,
wat je voor me hebt gedaan.
Ben ik dankbaar,
ben ik wie ik ben.
Morgen 24 oktober is het een jaar geleden,
dat we afscheid van je hebben genomen.
Veel te vroeg,
je had nog bepaalde dromen
Je dromen probeer ik te verwezenlijken mama,
1 droom is al bereikt.
Jouw kleinzoon Kylian, mijn neefje,
ziet nu zn opa weer.
Hij is al een hele stoere jongen,
en wijs bovendien.
Hij vertelde
oma is een sterretje,
en mist ons niet.
Want oma kan ons zien
oma is heel dichtbij, en altijd aan ons zij
Mama,
het klopt wat hij zegt.
Afscheid nemen bestaat niet.
Je bent nog altijd dicht bij ons,
in ons hart blijf je voortleven.