Grijze wolken drijven langs mij heen
Afgewisseld door een hemelblauwe lucht
Een felle lichtflits als de zon verscheen
Ik sta daar op het strand, alleen
Die grijze wolken,‘t lijkt een vlucht
als de stormen in mijn hoofd
de felle zon, een blauwe lucht,
Pijn, geluk, verdriet
Voor mij is “t leven heus geen klucht
Regendruppels slaan in mijn gezicht
Het zijn de tranen in mijn ogen
De felle zon verlicht dan plots de hemel
Even maar voelt mijn hart verlicht
De zon hij maakt een schaduw op het strand
Ik kijk er naar en vraag me af
Ben ik dat nu,
is dat nu soms mijn andere kant
Ik wend mijn hoofd en voel me laf
Ik hoor het ruisen van de golven
Ik zie ze op de kust te pletter slaan
Het zijn de dromen van mijn leven
Langzaam door de tijd vergaan
De jaargetijden, wind, de zon en regen
De lente waar mijn bestaan ontsprong
Als de emoties van het leven
Ik vraag me af waar het voor mij begon
Het eens zo brede strand
Is net soms als mijn geest
Lachende mensen aan de waterkant
ik hoor ze vrolijk praten
Maar nog het meest dat zelfde strand
Dat strand,stil en verlaten
Sterk ruikt de geur van de zee
ik voel zijn ongelooflijke kracht
Waarom kan ik niet met je mee
dat is waarop ik hier nu wacht.
Laat wat van je horen