Sorry dat ik soms raar doe.
Sorry dat ik soms niet luister.
Sorry dat ik soms niets doe.
Sorry dat ik soms nare dingen fluister.
Maar weten jullie dat
jullie mijn helden waren?
En weten jullie dat ik
heel erg naar jullie opkeek?
Weten jullie dat
jullie de beste waren?
En dat het niet alleen maar zo leek?
Waarom deze dingen
in het verleden zetten?
Waarom niet doen alsof
we dit herbeleven?
Waarom doen we deze leuke dingen dan niet zonder tegenslagen?
In het nieuwe jaar 2007?
Laat wat van je horen