Donderwolken en stormen
trachten mij klein te krijgen
ik leg mij daar niet bij neer
verbreek mijn áltijd zwijgen
mijn ziel is beroerd
mijn geest reikt naar rustige baren
ik heb al zoveel ballast vervoerd
zoek rust, wil eindelijk bedaren
mijn scheepje kraakt en piept
in al haar oude voegen
heel veel is er uit gekiept
maar leek of de golven het terugsloegen
ik zoek een stille baai
om eindelijk af te meren
mijn steven maakt een ommezwaai
om naar het daglicht te keren
de branding brult in razernij
die moet ik overwinnen
dan ben ik eindelijk vrij
klaar om opnieuw te beginnen
Laat wat van je horen