Dit was je leven

Ik veeg de tranen van m’n gezicht
Je hebt nog steeds je ogen dicht

Je leefde altijd met de dag
Maar de laatste tijd als ik je zag
Had je geen zin meer om te lachen
Ik vroeg me af waar dat aan lag

Want zo is het leven geluk en verdriet
Het werd je gegeven
maar je wilde het niet

Ben je gelukkig of heb je nu spijt?
Want dat was toch een mooie tijd!

Kon je iets meer van me op aan?
En had ik dichter bij je moeten staan
Had ik je dan misschien
iets kunnen zeggen
Waardoor dit niet zo was gegaan?

Want dit was je leven,
je hebt je gegeven.
Maar je kon niet meer!