Toen mijn ogen zich vulde met tranen
En mijn dagen waren geteld
Toen ik niets meer kon beginnen
Weg geslagen uit het veld
Toen ik mezelf even verloor
En mijn masker niet kon vinden
Toen ik mij omdraaide
En me niet meer kon verbinden
Aan degene van wie ik ooit hield
Bij wie ik mijn hart ooit had geleegd
Zij die mijn hart elke keer
Weer bij elkaar hadden geveegd
Ik leek hier haast wel stil te staan
Terwijl ik weg wou lopen
Ik had veel mensen pijn gedaan
Het was uit de hand gelopen
Ik wou het niet geloven
Ik wou niet inzien hoe het zat
Mijn hart had ik verloren
Er zat alleen maar een zwart gat
Mijn gevoelens had ik weggezworen
Samen met mijn ziel en geest
Kon ik niet meer terug veranderen
In diegene die ik ooit was geweest
Laat wat van je horen