Het was een dag vol zon
Een dag die niet beter beginnen kon
Buiten was het heerlijk weer
Maar in het jongetje zijn hart was het juist omgekeerd
De jongen zat vol met pijn
Omdat hij niet gelukkig mocht zijn
Eerst zijn moeder die overleed
En toen zijn vader die uit zijn leven gleed
De jongen was pas negen
En al zoveel verdriet in zijn leven
Zijn twee grote voorbeelden weg
Wat had die jongen een pech
Hij is nu gelukkig bij andere mensen
Maar elke avond wil hij zijn echte ouders terug wensen
Hij kan maar niet geloven dat ze nooit meer terug komen
Hij ziet ze elke dag in hun dromen
Ja die jongen van negen
Die wilde alleen nog maar bij z`n echte ouders leven
Hij had zoveel pijn
Hij wilde niet meer hier zijn
Op z`n negende koos hij
al voor de dood
Zijn leven was zo zwaar als lood
Zo kort maar geleefd
Het was mijn bloed eigen neef….
Laat wat van je horen