Voor sommige, hoe vreemd dan ook
sterven zwanen in het lonkend riet
stranden op klippen van dwaasheid
zweven op wolken die onzichtbaar zijn
fantaseren een gouden zon aan de hemelboog…
Voor sommige, ging heel hun jeugd voorbij
zonder blote voeten op gesteende plavuizen
het snuiven van de zilte zeelucht bij Kijkduin
ravotten in de duinen tot pijnlijke ademnood
halfbloot langs de kustlijn in gedachten…
Voor sommige, zijn wij stervelingen
die betraand en weemoedig het kerkhof verlaten
winterse sneeuw trotseren met ijzige trots
de liefde beleven in haar gram en gift
neerknielen in een nauwgezet, nutteloos gebed…
Voor sommige, zoals ik, de stille dromer
is het hemelspaleis gesponnen uit gouden draden
is echte liefde, intense liefde door engelen maakbaar gemaakt
brandt mijn hart, mijn zwakke hart met pompend verlangen
is God de dichter van alle poëzie en ik zijn nederige leerling…
Laat wat van je horen