Lichte aardschokken vormen zich rondom mijn hart
gevoelloze handen beginnen ongeconcentreerd te dansen
Het bewust zijn is nu niet meer mogelijk
het eeuwige zwijgen in mijn hart is begonnen
alles in deze rood geschilderde kamer zal binnen nu
en een uur inktzwart worden.
Uitspattingen die er toe gaan leiden dat er
hysterische elementen in mij bloedbaan terecht komen
verdrongen in mijn eigengemaakte liefdesdromen
kunnen alle vergeten liefdesscènes nu nooit meer uitkomen
Met tranen rondom mijn lichaam is de kleine wereld zo onnoemelijk groot en eenzaam. Vergeet ik uitgesproken woorden die alles er toe gaan zeggen.
Onevenwichtig constateer ik dat de kaarsen langzaam zullen smelten en rustig in vrede doven.
En moet ik er toch aan geloven
Geloven in een zwart diep einde
Zonder jou en zonder dromen
Zonder alles verwoestende dromen.
Laat wat van je horen