De verwondering alleen

Over de grijze zee.
Staar ik naar de horizon.
En ik wou maar
Dat ik iets begrijpen kon.
Van ál dat water.
Waarnaar ik kijk.
Van de grootsheid van de zee.
Die zo puur is en zo rijk.

Ik voel de vreugde in mijn hart.
Dat kleine sprongen maakt.
Bij het aanzicht van zee.
Die me altijd weer diep raakt.
De verwondering alleen.
Maakt me al heel blij.
En ik geniet van de serene rust.
Die zich meester maakt van mij.

Wel duizend keer de zee.
Is het als ik kijk naar jou
En nóg meer als ik denk.
Aan hoe ontzettend veel
ik van je hou…

Zeer slechtSlechtRuim onvoldoendeOnvoldoendeTwijfelachtigVoldoendeRuim voldoendeGoedZeer goedUitstekend Beoordeling: 10,00 Stemmen: 1

Laat wat van je horen

*

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten