De tijd Vergeten

De tijd vergeten

Met hoge snelheid, onbeheersbaar,
reis ik door tijd en ruimte.
Ik ben één met de dimensies en baan mijn weg
daar waar ik nooit durfde te gaan.
Sneller dan het licht, nee ik kon het niet.

Ik lig ook hier, ik sla de onderzijde gade
van prille plantengroei.
Verzonken in de aarde, waarmee ik uitwissel
wat ik voelde toen ik afscheid nam.
Ik ben nu slechts herinnering.

Een verandering vond plaats in mij,
splitste mij in tweeën.
Mijn lichaam is de een, mijn ziel de ander.
Dat moment zal ik nooit vergeten,
maar waar is nu de tijd?

Het ging allemaal zo snel,
en toch ook zo traag.
Begin en einde liggen zo dicht bij elkaar.
Ik wist niet hoe het zou zijn
om zonder tijd te leven.

Want leven, dat doe ik toch?
In een leven zonder tijd
ben je vrij en zie je zoveel meer
dan dat je ooit gezien had.
Ook al ben je de tijd vergeten.

Maar het maakt helemaal niet uit,
want ik ben nu thuis.
Ik hoef de tijd niet te onthouden
want ik ben al overal.
Overal op tijd.