De Rode Schoonheid

Die komt mij iedere ochtend voorbij gewandeld
Zijn haren zó donker,
en zijn glimlach zó sprankelend
De blauwheid in zijn ogen is
als een koude rivier in een wintermorgen
De kleur op zijn wangen
doet mij denken aan frambozen
in de zomerzon
Zo ga jij zwevend je eigen weg, totdat je uit het zicht verdwenen bent

Jouw binnenkomst laat mijn handelingen verstillen maar mijn hartslag versnellen
Iedere minuut van mijn dag verspil
ik aan je mooie verschijning
Op zondag bevind ik mij rondom de kerk wetende dat jij daarbinnen
naar de kerkdienst luistert
Vanmorgen nog was ik daar in de stilte van de vroege morgen
Stond ik daar naast de grote tuin van de pastorie en probeerde te
luisteren naar het gezang

Waarom je nooit getrouwd
bent kan ik niet begrijpen
Als ik de kerk zie liggen in de vroege ochtendmist,
met jouw boerderij aan de overkant kan ik alleen maar naar jou verlangen
Jij, de man in de rode jas,
bent de enige die mijn honger naar liefde stillen kan.

Zeer slechtSlechtRuim onvoldoendeOnvoldoendeTwijfelachtigVoldoendeRuim voldoendeGoedZeer goedUitstekend (Nog geen stemmen)

Laat wat van je horen

*

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten