De gil

Teruggetrokken uit de wereld,
Met mijn gedachten ben ik niet hier.
Alles om me heen lijkt zo raar.
En toch is het allemaal echt waar.

Wat het toen was, is het niet meer.
Tegen mezelf ga ik erg tekeer.

Zo achterdochtig en stil,
Er klinkt iets in mijn oor, een gil.
De gil speelt zich achter elkaar af in mijn hoofd.
Ik zal het met rust laten, heb ik mezelf net beloofd.

Diep in gedachten hoor ik weer dezelfde gil.
Ik probeer me op iets anders te concentreren,
Ik stort me op iets anders
In plaats van mezelf te regeren.

‘k begin te panikeren.
Is het een flashback?
Probeert iemand zich tegen me te keren.
Oh, ik lijk wel een gek.

Weer die gil?
Is het iets dat uit me wil?
Mijn gedachten of emoties?
Of mijn verloren ziel?
Is het niet de angst dat uit me wil?