De Werkelijkheid van de Wet

Op een dag toen Hores dronken was van kennis en een drank genaamd alcohol, hoewel het daar niet aan kan liggen, want Hores kan onmenselijk veel drinken,
dankzij een magisch wit poeder,
kwam de Zichtbare Roze Eenhoorn
tot hem.

Hores, ik wil je wat vertellen.
Ik kom iets vertellen over de wet. Hores draaide zich op zijn rug en keek de Zichtbare Roze Eenhoorn aan. De wet? Welke wet?
Hores wilde liever dat de Zichtbare Roze Eenhoorn hem kwam berijden.
De Zichtbare Roze Eenhoorn dacht daar anders over en sprak:

Het woord voor de wet is niet AARDAPPEL.
Waarom niet? Wat is de wet dan wel?
Bestaat de aardappel Hores?, vroeg de Zichtbare Roze Eenhoorn.
Ja.
Het woord voor de wet is ook niet EEND.
Toen vroeg Hores, wijs als hij was: Bestaat de Zichtbare Roze Eenhoorn?
Nee.
Tegen wie praat ik dan,
Zichtbare Roze Eenhoorn?
Dat weet ik niet,
dat moet je jezelf vragen.

Hierop verdween ze en liet ze een zweem van Roze achter. Hores was verlicht, hij wist wat de wet niet was: EEND en AARDAPPEL. En zo komt het dat de Zichtbare Roze Eenhoorn Onzichtbaar is.