1001 gedichten om te lezen!
De foto van ons drieën
zie ik elke dag weer staan,
het doet me denken
aan de liefde die we deelden,
aan de jeugd die we hadden,
aan de kinderen die we waren.
Tegelijkertijd ,
doet het me inzien
dat niets is of zal zijn
zoals het was.
De kindergezichtjes
zijn gekeerd tot oude,
gerimpelde gezichten.
De glimlach,
tot een bezorgde blik.
De liefde
tot iets wat we niet kunnen,
en niet willen benoemen.
Beoordeling: 10,00 Stemmen: 1 Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.
Laat wat van je horen