De afstand is tastbaar
beneemd me de adem
verder dwaalt het beeld van jou
van me af
Ik ben je verloren mijn kind
en in paniek pak ik een foto
omdat ik je gezicht vergeet
Hoe kan ik vergeten ik ken
je niet meer.
Verloren in de tijd
Raakte ik je kwijt
Zal ik je herkennen
als ik je op een dag tegenkomt
of gaan we aan elkaar voorbij
deze gedachten beangstigen mij
Zal je ooit kunnen beredeneren
wat het met mij heeft gedaan
ik hoop het alleen
Ik hoop, ik droom, ik wens, ik denk
dat het ooit gebeuren zal
Dat jij weer bij me bent
Dat ik jou, jij mij herkend
Laat wat van je horen