Dat mooie kind

Heel lang geleden ben ik jouw geweest.
Je hield van het leven, het was een feest.
Nu lijk je zo klein, zo klein als een muis.
Ben je een schaduw, een schim in mijn huis?

Je was zo onschuldig en zo naief,
met je speelsheid een echte hartendief.
Nu voel je je nergens nog ergens thuis.
Ben je een schaduw, een schim in mijn huis?

Wat mis ik je lied, je stem, je geruis.
Waar is dat mooie kind toch gebleven?
Ben je een schaduw, een schim in mijn huis?

Ik zoek in mijn kelder, op zolder, in ’t kluis;
alles om jouw opnieuw te beleven.
Ben je een schaduw, een schim in mijn huis?