Het is donker en koud om me heen
ik kijk recht voor me uit
richting onze herinneringen
maar ik voel me toch alleen
soms denk ik nog terug aan toen
die mooie goeie oude tijd
denkent aan jou aanwezigheid en warmte
maar dat ben ik nu kwijt
er zit een traan in mijn oog
ik knipper met mijn oog en het rolt over mijn wang
dat sterft voor het zich verder bewoog
nu sta ik hier helemaal alleen
ik denk aan die ene dag
dat ik jou voor het laats zag
en je daarna voorgoed verdween
een steen bij je graf
dat word je gegeven
zo mooi
net als jouw leven…
Laat wat van je horen