Niet denken nu,
doorgaan.
Net of er niks is gebeurd.
Laat het niet te dicht bij komen.
Stop….
Geef niet toe aan de emoties.
Oppervlakkig blijven.
Even denken en dan weer
op non-actief.
Laat je het toe,
dan pakt het je.
Ongecontroleerd
en zonder mededogen…
de afgrond in.
Later,
later is vroeg genoeg.
Later mag je denken.
Open de wonden later,
niet nu.
Het is te vers… nu.
Niet toegeven aan de paniek.
Voel niets,
denk niets,
doe niets.
Spreek niks uit,
niet die ene zin,
die alles waar je tegen vecht ongedaan maakt.
Schrijf hem niet neer.
En toch…
Je moet wel.
Toegeven is bevrijding.
Geef het maar over.
Zeg het, schrijf het,
schreeuw het,
doe het… nu!
Papa, Papa,
ik mis je zo verschrikkelijk!
En?
Paniek, tranen…
Daarna bevrijding.
Laat wat van je horen