Chronisch ziek

Waar moet je op letten?
Geen begin te vinden.
Niemand die me een begin kan geven.
Alles lijkt op proberen.

Waar moet ik beginnen?
Wie gaat me helpen?
Op zoek naar een begin.
In iets waar je midden
in bent gegooid.

De mensen kijken
en geven van alles aan.
Behalve het begin.
Het begin,
waar ik mee op weg geholpen had kunnen worden naar dit alles.

Hoe lief de mensen ook zijn.
Hoeveel er ook aan gegeven wordt.
Bepaalde dingen kom je
niet meer onder uit.
De beperking van eten, doen en laten.
Constant gefocust
op wat je in je mond doet.
Constant de angst dat het fout gaat.

Hoe zal het zijn weer een ochtend wakker te worden zonder de angst?
Hoe zal het zijn te leven
zonder die constante confrontatie?

Dit jaar heb ik een belangrijke
les geleerd.
Chronisch ziek zijn is een proces.
Een proces zonder eind.
De acceptatie zal lang duren.
De strijd is heftig en zwaar.
Maar ooit komt er een dag
dan is de acceptatie daar.
Dan zal ik de winnaar zijn in dit gevecht en heb ik de controle.