Jij zat op een bootje op een woelige zee.
Je nam mij als stuurman met je mee.
Na een paar maanden zij aan zij met mij,
Neem je er je eerste kapitein nu weer bij.
Je zit nu terug in rustiger water,
maar bewaar je stuurman toch tot later.
Want als het water plots weer wild gaat slaan,
zal ik er zeker voor je staan.
Ik leid je terug naar waar het rimpelloos is,
Tot zolang echter moet ik verder met dit gemis.
‘k Hoop dat je nog eens terug denkt aan onze vroegere dagen.
Misschien zul je mij dan nog wel eens vragen,
om je bootje te besturen
Was ik dwaas om te denken dat dit kon blijven duren ?
Laat wat van je horen