Bloed

Vloeiend langs een kluwen banen
Vrijwel steeds broederlijk samen
in het gareel met zweet en tranen
Kabbelt het vitaal en krachtig voort
vastberaden en onverstoord
Het ritme opgelegd door de metronoom van het leven
blijft het eindeloos paden weven
Kolkend bij vreugde,
sluimerend bij verdriet
bepaalt het zelf zijn tempo niet

Maar eens het aan zijn taak verzaakt
het moment waarop het leven staakt
Kleurt het eigenwijs donkerzwart
en laat het lichaam achter verbleekt, verstart.

De donkerrode gloed
Die aderen voedt
Toch bizar, dat bloed.

Zeer slechtSlechtRuim onvoldoendeOnvoldoendeTwijfelachtigVoldoendeRuim voldoendeGoedZeer goedUitstekend Beoordeling: 5,50 Stemmen: 2

Laat wat van je horen

*

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten