Blauwe ogen had hij.
Ogen waar ik telkens weer in wegzonk.
Ogen waar je uren naar kon kijken.
Maar wat niet verveelde.
Ogen met een liefdesgloed
als die je recht aankeken,
Je nooit in de steek
zouden willen laten.
Met een blik van onschuld.
Maar die tegelijkertijd
met liefde ook zeiden.
Dat je hem nooit krijgen zou…
Laat wat van je horen