Bij het ontwaken van de dag,
Zie ik steeds weer jouw lach,
Ik zie een schittering in jouw ogen,
Die me telkens opnieuw weet te bekoren.
Bij het verloop van de dag,
Krijg ik een warm gevoel,
Dat ik bij jou zijn mag,
Wie had ooit gedacht
dat ik het geluk zou vinden
En dit me tot rust bracht?
Het is jouw liefde
die mij positief versmacht
en het leed dat ik
soms in mij draag verzacht.
Bij het sluimeren van de dag,
Verschijnt er bij mij een lach
Omdat..
Omdat ik je in mijn
armen sluiten mag.
Bij het vallen van de dag,
Ben ik blij dat je bij me ligt,
Dat brengt me,
doorheen de duisternis,
naar het eeuwige licht.
Bij het eindigen van de dag,
Verlang ik naar nog een dag,
Die ik met jou kan delen
Om onze liefde van mekaar te stelen.
Liefste schat,
Nooit wil ik je nog kwijt,
De tijd die we delen
is wat me verblijdt,
Je hebt een plaats
in mijn hart gekregen,
Die ik nooit of te
nooit meer zal opgeven!
Laat wat van je horen