Een witte wereld
Stilte, geen gevaren
De wolken vormen grillige patronen
De zon zendt stralen uit
Weerkaatsend op het ijs
Het lijkt of de arend wil gebaren
Wacht op het duister,
dan zal ik je belonen
Kijk naar het Noorden
en verbeeld je dat ik wijs
Naar gordijnen in schitterende kleuren
Van groen naar geel,
soms rood en blauw
Het lijkt een wonder,
haast niet te verklaren
Fascinatie, verbazing,
emotie slechts te tonen
Aurora Borealis,
dat ons dit mag gebeuren
Verkleumd zijn wij, trotseren kou
Plots is het weg,
zoals het is gekomen
Het beeld staat op het netvlies
Het wordt ons nimmer meer ontnomen.
Laat wat van je horen