Als ik mijn leven zo moet leven,
wil ik niet lang meer door.
Geen doel meer om na te streven,
dus waar leef ik dan nog voor?
Elke minuut die ik je hoor zie of spreek,
wil ik de tijd stil laten staan,
Iedere dag dat ik je niet spreek,
krijg ik een steek.
Hoelang moet dit nog doorgaan?
Als ik eerlijk ben hoeft het voor mij niet meer,
Gelukkig zijn, een toekomst,
niets meer om na te streven.
Iedere dag zonder jou doet mijn hart weer meer zeer,
Heb ik je niet genoeg liefde gegeven?
Ik ben aan het eind van mijn latijn,
De rek ik eruit.
Mijn tijd met jou was zó fijn,
maar is gebroken als een ingeslagen ruit.
Het enige wat ik nu nog wil doen,
is afscheid nemen van mijn vrienden.
Nog een keer met je knuffelen,
een allerlaatste zoen.
En dan… Het levenslicht uitdoen.
Laat wat van je horen