Het prachtige landschap gleed aan mijn ogen voorbij
gevoelens van rust en blijheid bekropen mij
terwijl ik zittend achter in de auto mijn ogen
over het mooie land liet gaat
kon ik me amper beheersen
en ik liet het toe, liet het begaan
ik sloot de ogen, voelde me sereen
gevoelens van rust gingen door me heen
ineens wist ik, alles wat ik nodig had , was hier op dit moment
zuurstof, oogstrelende natuur, het gevoel was ongekend
meer heeft een mens niet nodig om te leven
niks kun je bezitten, geen dingen en geen mensen
maar, en dat deed me beven
je bezit alles en iedereen, want alles is een deel van het geheel
tranen prikten achter mijn ogen, het werd me even te veel
en toen ik mijn ogen opende en naar de anderen keek
wist ik dat ik was veranderd in dat ene moment
alle was anders naar het leek
alleen doordat ik dit gevoel had gekend
Laat wat van je horen