Tranen rollen over haar wang,
Ze sluit haar ogen,
Wat een afgang!
De oude tijd lijkt vervlogen.
In elkaar gestort knielt ze neer,
Ziet de soldaten aankomen,
Hoort een schietgeweer,
En wil het liefst wegkomen.
Al het pijn die ze ziet!
Net als ze opstaat,
Is er iemand die op haar been schiet,
En haar aan haar lot overlaat.
Woede stroomt door haar lichaam,
Ze voelt de pijn, en ziet het bloed,
Kijkt onbekwaam.
Niemand die haar helpt.
Veel heb ik verloren,
Pijn kan ik niet meer aanzien,
Geschreeuw kan ik niet meer aanhoren.
Ik was maar veertien!
Wat ik allemaal verloren heb,
Was me erg dierbaar.
Het was het enige wat ik had.
De leegte die is achtergelaten,
Die wordt groter en groter.
Ik voel me verlaten.
Laat wat van je horen