Afasie

Omdat mijn woorden niet toereikend zijn.
Klinken klanken vanuit eenzaamheid en pijn.
Ik wil je verstaan, verward is jouw praten.
Vaak heb je mijn onmacht in de gaten.
Soms botsen mijn woorden, met je kreten.
Maar ik ben bij je, zal je niet vergeten!
Terwijl jij steeds hetzelfde doet en zegt,
blijft je gezicht eerlijk, helder en oprecht.
Zullen mijn woorden ook als klanken, klinken,
dat we samen in diep isolement wegzinken?
Toch lach je steeds, het ijs is gebroken!
Ik glimlach ook, ja we hebben fijn gesproken!

Zeer slechtSlechtRuim onvoldoendeOnvoldoendeTwijfelachtigVoldoendeRuim voldoendeGoedZeer goedUitstekend (Nog geen stemmen)

Laat wat van je horen

*

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten