Een onderdeel van mijn leven.
Zo lief dat ze is.
Alles wat ze mij kon geven.
Alles wat ik nu mis.
De dag waarop ik hoorde,
Dat ze vertrok.
Ik kwam niet uit mijn woorden.
Het was een hele schok.
Toen het zo ver was.
Ik besefte dat ze ging.
Liggen huilen in het gras.
Kijkend naar dat ene ding.
Die laatste keer,
Het was zo gek.
Er kwamen geen tranen meer.
Pas daar bij het hek.
De knuffels die ze gaf.
Ze gaven me weer moed.
Het is zo maf.
Wat zo iets kleins met me doet.
En nu is ze ver weg.
Ik ben hier.
maar het word tijd dat
ik me erbij neerleg.
op mijn eigen manier.
Ik zal je nooit vergeten.
Ik hou van jou.
Dat moet je weten.
Jij warm ik in de kou.
Laat wat van je horen