Het verdriet is groot, te groot.
De liefde kan dit niet overwinnen.
Elke keer weer wat nieuws verzinnen,
om het verdriet opnieuw te laten beginnen.
Het is niet de wil, maar mijn hoofd
die dit niet kan verwerken,
en het elke keer weer moeten merken,
het verdriet wat dit verdoofd.
Het leven is niet volgens de boeken,
niet zoals het lijkt,
van welke kan je het ook bekijkt
daarom doe ik dit uit de doeken.
Nu weet je hoe het gaat
het heeft best leuke kanten,
maar lees maar eens de kranten
je hoofd kan dit niet bevatten.
Die kan alle ellende niet aan
al zou dat wel moeten,
want vervolgens moet je boeten
voor datgeen wat beter achterin,
achterin de krant had kunnen staan.
Laat wat van je horen