Zij was

Hij leek wel uren onderweg
en zo lang was de afgelegde weg
weliswaar niet. Toch bleef hij
even zweven alvorens te landen op haar zij.

Hij bevond zich eenzaam
in een hemel der liefde,
waar hij een zijbeuk vormde
voor haar zij aan mijn zijde.

Zij was, tenzij…nee, zij was
het enige wat telde.
En nu lag mijn arm daar,
zijdelings van haar.

Haar zij, mijn zij. Wij zij aan zij.
Aan mijn zijde leek haar zij
van zijde en haar zij
scheen als de blinkende Zeis des Doods.