Zielig zijn mijn woorden

Zielig..?

Zijn mijn
woorden
Poëzie ?
Of slechts geraaskal
van een megalomaan ?
Ik kan
makkelijk zeggen
dat Eenoog koning is
in het land der blinden
maar ik heb al
een plaat voor m’n kop
en een balk in m’n oog
Wat ik zeg
slechts holle frasen
en oubolige retoriek
Theatrale zeepbelen
gevuld met
Gebakken lucht
en de stank van
Eigendunk
Misschien hoor ik graag
m’n eigen stem
zich wentelend
in leedvermaak, zelfspot
en/of melodramatisch zelfbeklag
Lees ik graag
die van semifilosofisch
bezwangerde halffreudiaanse
Neogotische bombastiek
Het is slechts
Maskerade
Schel geschetter
om de leegte te vullen
Dit pseudo – intellectuele geklad
dient slechts als vernis
voor het bladderende bastion
waarachter ik mijn kleingeestigheid verberg
Zijn enig nut behelst alleen
de scheuren te dichten
Doekjes
voor het psychisch bloeden
Rekverband
voor een klein gekwetst ego’tje

Zielig,

toch…?