Diep kijk ik in je ogen
en zie pijn en verdriet.
Je probeert het te vertellen,
maar niemand die het ziet.
Telkens weer die nare herinneringen,
aan de oorlog en geweld.
Je zou er graag over willen praten,
maar niemand die komt aangesneld.
Was er maar vrede,
dan zou iedereen veilig zijn.
Al die stomme mensen
voeren wel oorlog,
maar ze doen ook iedereen pijn.
Het liefst zou je willen vluchten,
ergens naar waar je alles kunt vergeten.
Die plek moet rustig en vredig zijn,
maar ja, wie zal het beter weten?
Laat wat van je horen