Water is onze grootste levensbron,
de moederschoot waar elk leven begon.
Maar water moet zijn kinderen vrezen,
de liefdevolle schoot
waar zij uit verezen.
Stilletjes in de vergeetput gezonken,
stromend van bergen,
druppend in spelonken.
Alleen daar kan zij haar
zuivere zelf zijn,
maar dan vervaagt de scheidingslijn,
want eens rivier, zee of oceaan,
zie je wat haar kinderen haar hebben aangedaan.
Laat wat van je horen