Men kent geen woorden
geen enkele taal
speel geen akkoorden
geen klein verhaal
klim niet in bomen
voelt geen pijn
zonder dromen
niet echt gelukkig zijn.
Men trekt aan touwen
handen in elkaar
niemand om van te houden
geen lief,klein gebaar
ziet niet uit lieve ogen
maar je blik donker en koud
geen woord meer geloven
het klinkt je niet vertrouwt.
Men laat de tranen
voelt zch hulpeloos
schrijft niet meer de namen
die jouw hartje verkoos
wentelt zich in verdriet
een lach niet eens te zien
vleugels geeft het niet
alleen tranen bovendien.
Laat wat van je horen