Geen idee waarom we niet mee mochten
Geen idee waar ze steeds naar toe zijn gegaan
Wel weet ik dat we zaten te wachten
Tot ze terugkwamen
Met in hun ogen nog een zweem van angst
En alle spieren in het gezicht verstrakt
Het duurde vaak even voordat iedereen weer begon te praten
De ene keer was dat aardig snel
De andere keer duurde het wat langer
Soms bleef de stilte de verdere nacht hangen
Vooral als ze met minder terugkwamen
Dan ze waren heengegaan
Laat wat van je horen