Is zo donker zo verwarrend in mijn eigen levenspatroon
ik weet het even niet meer
het gaat iedere keer hetzelfde maar weer
het doet me iedere keer maar zeer
waarom vraag ik me iedere keer dezelfde vraag maar weer?
het is altijd hetzelfde liedje keer op keer
het voelt net als een aangejaagd worden met een speer
de tijd dringt nog even,en dan zie ik je niet meer
het is killend om niet te kunnen zeggen wat ik voor je voel
maar heel stiekem van binnen
ben ik je aan het beminnen
maar als ik op je afga ben ik bang voor het afgaan
want je hebt al een oog op iemand en een band
al is het moeilijk om de feiten onder ogen te kunnen zien
dus gebruik ik mijn verstand, dus zeg ik maar liever niets
al weet ik dat ik niet veel kans op je maak
voor jou zal ik toch nog altijd vechten met een draak
een hoofd vol met vele vragen in mijn hoofd
spelen in het rond net als een circushond
maar nog weet ik nog niet hoe ik je hartje voor me kan winnen
nog hierbinnen blijven die vraagzinnen
hoe kan ik dit nou overwinnen
soms denk ik dat beter is zoals het is
want je hebt een vriendje die er voor je is…
Laat wat van je horen