Vroeger en nu

Spreken kan van tijd tot tijd,
maar hetis de leraar die dit vermijidt.
die wil stilte en rust in de klas,
hij denkt: was het maar zoals het was;

kinderen in rijen die luisteren
naar wat de leraar hun zij.
hier en daar was iemand die fluisterden,
maar de leaar was trots en blij.

nu zitten we allemaal in een groep
en we kletsen erbij.
het werk komt wel af ook al is het een troep,
maar dat juist maakt me blij.