Nu ’t rouwrumoer rondom jou is verstomd,
de stoet voorbij is, de schuifelende voeten.
Nu voel ik dat er een diepe stilte komt
en in die stilte zal ik je opnieuw ontmoeten.
En telkens weer zal ik je tegenkomen.
We zeggen veel te vaak; “Het is voorbij”!
Alleen je lichaam is weggenomen,
niet wie je was en wat je zei.
Ik zal altijd grapjes met je blijven maken,
we zullen samen door het stille landschap gaan.
Nu je mijn handen niet meer aan kunt raken,
raak je mijn hart nog duidelijker aan.
Voor Paula
(Nog geen stemmen)
Laat wat van je horen