’t Is alweer ruim twee en half jaar geleden dat jij
Jouw eigen weg ging, ver weg van mij
Ooit had ik de hoop op een leven met jou
Wist dat zo zeker, omdat ik zoveel van je hou
Nog steeds… maar dat kan ik je niet meer zeggen
En hoeveel ik je blijf missen nu niet meer uitleggen
Jij leeft jouw leven en ik dat van mij
Maar nog steeds elke dag, mijn lief, ben jij
In mijn gedachte, mijn hart, mijn gevoel
Ach, kon ik je zeggen wat ik toch bedoel
Mijn hart is van jou, ook al ben ik je kwijt
Dat maakt niets meer uit, zo blijft het altijd
Nu, zo heel veel later, voel ik heel diep nog steeds
De mooiste tijd van mijn leven is met jou geweest
En dan weet ik, ik mis je, ik mis je, ik mis jou
Al weet je het niet… omdat ik voor altijd van je hou.
Laat wat van je horen